Auto Cross Team Soest op tv
Onbekende krant, 22 oktober 1985.

SOEST - Het Auto Cross Team Soest maakt vanavond zijn televisiedebuut. In de jeugdserie Thomas en Senior van de NCRV is een aantal laden van het team in spannende stunts te bekijken. De serie begint om 19.00 uur op Nederland 1.
De acterende crossers uit Soest zijn Kees van der Weiden, Thomas Schuurman, Nico Hogenberg, Gertjan Kroon, Rene 		Wassenaar, Francis en Fred Hesterman. Verder treedt een aantal vrienden en leden van het team uit Soest op als figurant. Ook het lid Ton Plekkenpoel werd ingezet als stuntrijder in de jeugdserie. Al met al duurt het optreden van het auto cross team niet zo lang, maar de opnamen namen twee volle dagen in beslag.


KARST VAN DER MEULEN SCHUWT IN "THOMAS EN SENIOR" GROFHEDEN EN GEWELD
"De echte emotie van een kind
is het mooiste moment uit een film"
Telegraaf, dinsdag 22 oktober 1985.

door THEA DETIGER

"Karst van der Meulen, die man is fabelachtig." Deze welgemeende uitspraak over de maker van de NCRV-serie "Thomas en Senior" deed acteur Lex Goudsmit onlangs in een interview in onze krant. Hij had toen net de opnamen afgerond voor de tv-serie én voor de aparte bioscoopfilm "Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend", die tegen december in première zal gaan.

Wie vanavond alleen de spannende openingsscène van "Thomas en Senior" even bekijkt, waarin Henk van Ulsen als archeoloog in een zandstorm verzeild raakt en een schat ontdekt, moet Lex Goudsmit wel gelijk geven. Trouwens in het buitenland wisten ze het allang. Dat blijkt onder andere uit de vele prijzen die de Nederlandse cineast in de afgelopen jaren op tal van kinderfilmsfestivals in de wacht heeft gesleept en uit de grote belangstelling van buitenlandse tv-stations voor zijn series. Binnenkort zal de Zwitserse televisie zelfs een hele thema-avond wijden aan zijn film "Knokken voor twee", waarin het onderwerp kinderen en echtscheiding centraal staat.
Karst van der Meulen zelf doet bij alle lofuitingen echter niet anders dan zijn medewerkers ophemelen. "Je maakt zo´n film of serie nooit alleen", zegt hij. "Thomas en Senior" is een 		project dat ik helemaal samen heb gedaan met Piet Geelhoed. We hebben samen het scenario geschreven en Piet Geelhoed is er tot het eind bij betrokken gebleven. Zowel het verhaal van de serie als het (totaal andere) verhaal van de film, heeft Piet verwerkt in een boek. En de zeerover Brute Berend, die in de bioscoopfilm ter sprake zal komen, inspireerde hem zelfs tot een derde boek. Brute Berend is zogenaamd gebaseerd op een oude sage. Die sage bestond helemaal niet, maar Piet Geelhoed heeft hem achteraf bedacht en opgeschreven."
Volgens Karst is hij ook veel dank verschuldigd aan Tonny Eyk, die de muziek componeerde, het Radio Symfonie Orkest, dat de muziek uitvoerde, Fred Tammes, die de camera hanteerde, en natuurlijk aan de acteurs en de kinderen. Die kinderen plukte hij zoals gebruikelijk onder de tekenles of onder handenarbeid in de omringende scholen bij zijn woonplaats Baarn uit de klas. Daarbij kiest hij altijd voor spontane kinderen met open gezichten. Want bij Karst van der Meulen mogen kinderen nog gewoon kinderen zijn. Hij schuwt grofheden en geweld in zijn films en laat kinderen geen handelingen verrichten die meer bij volwassenen passen.
In Hollywood noemt men werken met kinderen of dieren: een nachtmerrie voor iedere regisseur. Maar volgens Karst van der Meulen komt dat omdat die regisseurs kinderen

als acteurs willen beschouwen. "Een kind is per definitie geen acteur. Maar aan de andere kant is een kind altijd een professional, omdat het zichzelf speelt", aldus de Nederlandse cineast. "Het is daarom belangrijk en noodzakelijk dat je als regisseur zorgt dat een kind zich kan inleven in de situatie. Dan is de emotie, die wordt beleefd, ook ècht. En zo´n moment is één van de meest waardevolle opnamen, die je in een film kunt krijgen."
Er wordt vaak beweerd dat Nederlandse kinderen niet kunnen acteren. Engelse jeugdseries zouden betere prestaties te zien geven. Maar Karst van der Meulen ontkent dat beslist. "Er wordt door Nederlandse kinderen wel degelijk goed geacteerd. Bart 		Gabriëls, die de hoofdrol speelde in mijn film "Martijn en de magiër", kreeg in 1978 op het kinderfilmfestival in Moskou notabene de prijs voor de beste acteerprestatie. En dat terwijl er toch 120 jeugdfilms waren ingestuurd vanuit de hele wereld."

Veel te kort

Als je Karst van der Meulen vraagt wanneer hij met zijn geweldige talent nu eens een film voor volwassenen gaat maken, reageert hij zeer verontwaardigd. Net alsof werken voor kinderen niet goed genoeg voor hem zou zijn! "Kinderen in Nederland komen qua film en tv nog veel te kort", vindt hij. "Een kwart van de bevolking bestaat uit jeugd en eigenlijk zou ook 25 procent van de zendtijd op televisie voor kinderen moeten zijn. Ik ben blij dat ik tenminste iets kan doen om die leemte een beetje op te vullen. Er is op dit gebied nog zoveel te doen dat ik helemaal geen behoefte heb andere films te maken dan jeugdfilms."
Karst vindt het ook heel jammer dat niet meer Nederlandse filmers zich serieus met jeugdfilms bezighouden. "Ik zou zelf wel meer series en films per jaar willen maken. Maar dat kan helaas niet omdat ik voor opnamen afhankelijk ben van de schoolvakanties."


● Nederlandse kinderen kunnen uitstekend acteren vindt Karst van
der Meulen. Op de foto een scène uit "Thomas en Senior" met
v.l.n.r. Bart, Nathalie, Karin en Martijn.


ALWEER EEN LEUK VERHAAL VAN KARST VAN DER MEULEN
Telegraaf, 21 november 1985.

Er zou zo langzamerhand best een Gouden Kalf apart gezet mogen worden voor het werk van Karst van der Meulen. Met de regelmaat van de klok maakt hij films in een genre dat behoort tot de moeilijkste, films namelijk voor de rijpere c.q. meer kritischere jeugd.
Nauwelijks is de televisieserie "Thomas en Senior" van zijn hand ten einde of de bioscoop wordt alweer door hem bediend met "Thomas en Senior op het spoor van brute Berend". Het is een nieuw leuk verhaal waarmee Van der Meulen voortborduurt op de 		figuren die hij eerder creeërde in zijn beeldbuisserie. De vriendschap tussen de jeugd en de oudere baas (opnieuw een trefzekere en beminnelijke rol van Lex Goudsmit) wordt op de proef gesteld door nieuwe ontwikkelingen: het einde van een vakantie, nieuwe vriendjes, huiswerk, andere interesses.

Beide partijen echter willen hun warme gevoelens demonstreren en doen dat wat schuchter via een grap. De oudere Senior probeert de aandacht van zijn jonge vrienden te trekken met 		een spannend, maar verzonnen verhaal over een schat; Thomas en zijn makkers op hun beurt menen een vriendendienst te bewijzen door in Seniors naam een contactadvertentie te regelen. Beide grappen gaan echter een eigen leven leiden en lopen, zoals dat heet, volledig uit de hand.
Het zit amusant in elkaar dank zij de vaardige en langzamerhand zeer ervaren verteltrant van Karst van der Meulen.

HtnB.


Karst filmt voor kinderen
Nieuwsblad van het Noorden, 22 november 1985.


Bart Steenbeek en Lex Goudsmit, het heldhaftige duo uit de televisie-serie 'Thomas en Senior' zijn nu in de bioscoop te zien. Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend is de nieuwe kinderfilm van Karst van der Meulen, die met zijn vorige film Knokken voor twee bewees een uitstekend verteller te zijn die algemene problemen (zoals kinderen met gescheiden ouders) heel herkenbaar en boeiend in beeld wist te brengen. Maar die aanpak bleek commercieel niet interessant te zijn. De ouders bleven thuis, de kinderen dus ook, aan probleemfilms had men geen boodschap. Dus maakte Van der Meulen nu gewoon een jeugdavonturenfilm waarin Thomas zijn vriendjes betrekt in een spannende speurtocht naar een schat. Op de foto is die speurtocht al een eindje gevorderd. (City 1; matinee za., zo., wo.)


Thomas en Senior wat conventioneel
Volkskrant, 23 november 1985.

Thomas en Senior op het Spoor van Brute Berend. REGIE: Karst van der Meulen. MET: Bart Steenbeek, Lex Goudsmit, Cor van Rijn, Jerôme Reehuis, Carol van Herwijnen, Henk van Ulsen, Joost Prinsen. IN: Cineac en City 2 Amsterdam, NRC Rotterdam, Buitenhof 1 Den Haag en 8 andere plaatsen.
Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend is een vervolg op de kindertv-serie Thomas en Senior die de NCRV vanaf begin oktober van dit jaar heeft uitgezonden. Hierin lukte het Thomas en Senior om een Egyptische goudschat uit de handen van een bende te houden. Het verhaal van Brute Berend begint als de zomervakantie voorbij is. Thomas raakt samen met Senior (Lex Goudsmit) verzeild in een nieuw avontuur met een nieuwe schat, drie gemene boeven, een stoute leraar en een opgewonden reclameman. Zodra er iets mis blijkt te zijn met de schat, wordt het verhaal ingewikkeld, mogelijk te ingewikkeld voor kinderen.
Het maagomkerende gevoel bij veel Nederlandse films komt doordat je naar een toneelstukje zit te kijken. Je hoort de planken kraken, je gelooft niets van het verhaal en je geneert je te pletter. Vooral bij kinderfilms op tv mis ik dat gevoel (als kiespijn). Als kinderen met hun schrille stemmen hun zegje doen, als 		volwassen acteurs zoals gewoonlijk krampachtig overacteren en als de film zich bezighoudt met verborgen schatten en supergemene boeven, dan geloof ik het óók niet, maar dat geeft niet. Integendeel. In mijn jeugd genoot ik enorm van bizarre verhalen en gekke personages. Als het maar spannend was.
Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend is niet erg spannend. Het verhaal is nogal mak, kent weinig opwindende momenten, kabbelt rustig voort. De personages zijn schaapachtig, met uitzondering van de reclameman, gespeeld door blaaskaak Jerôme Reehuis aan wie ik me meestal kapot erger behalve hier. Reehuis doet méér dan overacten: hij ontploft en zorgt zo voor de weinige opwinding. Als hij loopt te smoezen met Henk van Ulsen (ook híj is geknipt voor kinderfilms) is er plotseling drama. Alles bij elkaar is het een erg conventionele kinderfilm, dat wil zeggen wat men twintig jaar geleden als zodanig beschouwde. Veel Hollands binnenhuisje, boompje, beestje, lieve kinderen en gemene boeven. Van een tv-serie als Sanne krijg ik punkhaar, maar bij deze film zit de scheiding wel erg netjes. Lief en onbeduidend. Als NCRV een bijvoeglijk naamwoord zou zijn, dan zou ik zeggen: èrg NCRV.
F. de W.


Volwassen kinderfilm
 De Waarheid, 23 november 1985.

Karst van der Meulen, één van de zeer weinige Nederlandse makers van kinderfilms, is met zijn zevende lange speelfilm "Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend" weer min of meer terug naar af. Hoewel al zijn films wel een, zwak onderbouwde, thematiek hebben, waaromheen veel amusante en spannende gebeurtenissen zijn bedacht, viel zijn voorlaatste "Knokken voor Twee" uit 1983 op vanwege de accentuering van het daarin verwerkte thema: de problemen van kinderen van gescheiden ouders.
Van der Meulen maakte rondom dit gegeven een goed gemaakte en onderhoudende film, zonder overdreven sentimentaliteit en met een redelijk happy end. Dus wat gebeurde er? De film deed het duidelijk minder goed dan zijn voorgangers! Stel je toch eens voor: een kinderfilm, waarin een belangrijk sociaal probleem centraal staat! Hoe haalde Van der Meulen het in zijn hoofd?! Zo'n film moet toch alleen maar leuk zijn, om te lachen?
Het Nederlandse calvinisme sloeg weer toe en Van der Meulen koos eieren voor zijn geld. Resultaat: een vrijblijvende, spannend bedoelde, avonturenfilm. Ik spreek met opzet van 		"spannend bedoelde", want de maker is in goede bedoelingen blijven steken.
Er is iets fundamenteels mis aan dit vervolg op de televisieserie "Thomas en Senior": de intrige is te ingewikkeld. Er worden zoveel figuren en situaties opgevoerd dat veel kinderen de draad kwijtraken. Mede als gevolg hiervan weet Van der Meulen de aandacht van de jonge kijkers niet vast te houden. Tijdens de speciale voorstelling die ik bijwoonde, vroeg een kind aan zijn vader, wanneer het nou eens spannend zou worden!
Het cynische is dat de film op zich niet slecht is. Afgezien van een enkele karikatuur (Jerome Reehuis als reclamebons) wordt er door diverse jeugdige en volwassen acteurs/actrices goed en geloofwaardig gespeeld. Er zitten leuke grappen in, die echter óók de doelgroep ontgaan. Na afloop van de film had ik sterk de indruk dat de aanwezige volwassenen zich meer geamuseerd hadden dan de kinderen.
Het is bekend dat Van der Meulen en zijn vaste scenarist Piet Geelhoed hun publiek serieus nemen en dat is uiteraard een prijzenswaardige houding, want dat voorkomt dat er nog meer produkties gemaakt worden als het zeer miserabele vehikel "Overvallers in de Dierentuin" van 		Christ Stuur uit 1984. Maar het betekent blijkbaar ook dat de weegschaal naar de andere kant kan doorslaan. En dat is, zeker in dit geval, jammer.
"Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend" is namelijk, zoals Van der Meulen het zelf omschrijft, "een uniek project". De, inmiddels door de NCRV uitgezonden, televisieserie en film zijn gelijktijdig en volledig door elkaar heen opgenomen. Behalve een grote besparing in tijd en geld, betekende deze werkwijze ook dat een televisie-omroep de bioscoopfilm voor een deel meefinancierde.
Voor een idealistisch mens als Van der Meulen, die slechts kinderfilms kan blijven maken bij de gratie van andere wel goed betaalde werkzaamheden, zijn genoemde produktieomstandigheden natuurlijk heel prettig geweest en voor herhaling vatbaar. Daarom is het ook zo vervelend dat hij deze kans min of meer verknald heeft door van "Thomas en Senior" een gecompliceerde film te maken (wellicht als compensatie voor het ontbreken van een "serieus" thema?), waarmee hij duidelijk zijn doelgroep voorbij schiet.

Peter Kuipers


Thomas en Senior zoeken hun goudschat
nu in de bioscoop
 Het Limburgs Dagblad, 26 november 1985.

(Van onze RTV-redactie)
AMSTERDAM - Bart Steenbeek en Lex Goudsmit, het heldenkoppel uit de tv-serie "Thomas en Senior", hebben hun avontuur met de Egyptische goudschat tot een goed einde weten te brengen. In de Nederlandse bioscopen ligt opnieuw een goudschat te wachten om te worden veroverd door dit enkel qua leeftijd ongelijkwaardige vriendenspan. "Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend", zo heet de nieuwe aflevering.
 Vergeleken met zijn vorige bioscoopfilms gooit Karst van der Meulen het nu over een andere boeg, hetgeen een ontwikkeling is die meer betekenis heeft dan enkel als visie van Van der Meulens vroegere opvattingen over kinderfilms. Enige tijd geleden tijdens het in Den Bosch gehouden Festival voor kindertheater viel reeds te constateren dat in die kunstdiscipline de stemmingswerkers bezig zijn het af te leggen tegen "de entertainers". Het afgelopen weekeinde tijdens het in de Amsterdamse Meervaart gehouden symposium over kinderboeken en kinderfilms, viel in workshops en lezingen eveneens te beluisteren hier steeds meer stelling wordt genomen tegen de houding van filmers en schrijvers die kinderen lastig menen te moeten vallen met problemen waar die volwassenen zelf kennelijk mee sukkelen.

Contacten
De film verhaalt over een jongetje dat na een verhuizing (nog wel in 		vakantietijd) terechtkomt in een vreemde omgeving en een oude baas ontmoet die het eveneens aan contacten ontbreekt. In de film nu maakt Thomas snel nieuwe vrienden in zijn nieuwe schoolklas en dreigt hij zijn oude gabber aan diens lot over te laten. Als de jongen door zijn ouders gewezen wordt op zijn gebrek aan trouw, onderneemt hij om het goed te maken een speelse actie. Hij plaatst een contactadvertentie, waardoor Senior gedurende het hele verhaal geplaagd gaat worden door bejaarde dames die zich op zijn stoep aandienen, met een roos in de hand. En Senior zelf probeert de band met Thomas te herstellen door een nieuw avontuur te enscèneren via een zogenaamd toevallig gevonden schatkaart, die hij uiteraard zelf getekend heeft.
Maar omdat dit keer het jongetje vier van zijn nieuwe vriendjes en vriendinnetjes in de schatzoekerij betreft en onbedoeld Leonie Jansen met het Jeugdjournaal de boel groot op in de publiciteit brengt, ontstaat er een sneeuwbaleffect waartegen de brave Senior niet meer is opgewassen. Joost Prinsen en zijn boevenbende ruiken andermaal buit en dwingen de narrige geschiedenisleraar Cor van Rijn tot handlangerschap. Jerome Reehuis als brallerige specialist in "merchandising" weet 15 miljoen gulden winst te maken door, met hulp van professor Henk van Ulsen, de affaire uit te baten via de verkoop van T-shirts, buttons en grammofoonplaten die alle de zeerover Brute Berend helpen maken tot een nationaal figuur.
Het loopt kortom allemaal redelijk spectaculair uit de hand. Zozeer zelfs dat Piet Geelhoed aan het einde van zijn verhaal nog een hoop rafelende touwtjes moest laten rondslingeren. Komt de bende van Prinsen opnieuw met de schrik vrij? En wat gebeurt er met geschiedenisleraar Van Rijn, die nog wel betrapt was bij de inbraak?

Wonderen
In technisch opzicht heeft Van der Meulen andermaal wonderen verricht met zijn bescheiden budgetje, waar elke buitenlandse kinderfilmer zich krampen om zou lachen. Het is daarom een beetje tragisch dat ondanks de in verhouding opmerkelijke resultaten ook Brute Berend het in de bioscoop aflegt als het jeugdige publiek tegelijkertijd kan kiezen voor zoiets als ET, of Legend, of zelfs Ciske de Rat. De kwaliteiten van de nieuwe Van der Meulen-film komen weliswaar beslist tot hun recht in de bioscoop (als je eenmaal binnen bent) maar op televisie past hij beter. De genoemde professionele acteurs hebben stuk voor stuk erg leuke momenten, die jeugdige amateurtjes echter (vooral hoofdrolspeler Bart Steenbeek) hebben nog wel eens last van "voorleestoontjes" in hun tekst, maar heel ernstig wordt dat niet. De film blijft leuk genoeg.


BART STEENBEEK IS "THOMAS" OP TV EN IN FILM:
'Ik kon mezelf spelen'
Onbekende krant, december 1985.

Thomas en Senior zal iedereen inmiddels wel kennen van de televisieserie die dit najaar werd uitgezonden. Senior Gerrit van Dijk, de eigenwijze vader van een politiecommissaris en zijn jonge vriend Thomas Vervoort probeerden daarin een Egyptische goudschat uit de handen van een duistere bende te houden. Voor een nieuw avontuur van Thomas en Senior kunnen we vanaf deze week in de bioscopen terecht. Daar draait de film Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend, waarin dezelfde figuren optreden als in de televisieserie. Toch is het een heel nieuw verhaal, het is niet noodzakelijk eerst de televisieserie te hebben gezien.

Omdat de vakantie voorbij is gaat Thomas naar een nieuwe school. Daar maakt hij snel vrienden en hij vergeet Senior een beetje. Senior verzint een list om de interesse van Thomas te wekken. Hij maakt een oud document na, dat hij verstopt in een bootje uit 1680. Op dat document verwijst hij naar een schat die door Brute Berend verborgen zou zijn in de buurt van waar Thomas woont.

Thomas en zijn nieuwe vrienden gaan meteen op speurtocht uit. Het bestaan van een mogelijke schat lekt echter uit en de krant en de televisie gaan zich ermee bemoeien. Er wordt een echte schatkaart gevonden, die echter ook door Senior getekend is. Dat lokt niet alleen de boeven aan, ook de wetenschap en de commercie zijn geïnteresseerd. De grap loopt dus danig uit de hand.



De rol van Thomas wordt op tv en in de film gespeeld door Bart Steenbeek (14). "Die Thomas is gedeeltelijk wel heel erg echt," zegt Bart. "Af en toe is hij leuk en soms ondeugend. Hij lijkt wel wat op mij, ik kon eigenlijk gewoon mezelf spelen. Er moest wel steeds even worden uitgelegd in welke situatie we waren, want alles werd door elkaar opgenomen, de tv-serie en de film. Soms had ik echt geen idee waar we mee bezig waren. Het heeft alles bij elkaar vier maanden geduurd."

Bart heeft al een hele carrière gemaakt in de film. Die is heel toevallig begonnen. In de zaak van zijn vader kwam iemand die voor een filmbedrijf werkte. Zijn vader vroeg toen of Bart niet eens mocht komen kijken hoe het er in zo´n studio uitzag. Dat bezoekje leverde hem zijn eerste klus op: een test voor de Nederlandse stem van de jongen Ivan in de Deense film Pudding Tarzan. Hij was ook te zien in de vier afleveringen van de schooltelevisieserie Ik zoek, ik zoek, een kinderboek. Regisseur 		Karst van der Meulen heeft hem voor Thomas en Senior opgespoord tijdens de tekenles op school. Bart kreeg de rol van Thomas pas na twee screentests.

"In het begin vond ik het best eng om al die beroemde acteurs om me heen te hebben," vertelt Bart. "Later viel het allemaal wel mee. Vooral Lex Goudsmit heeft me veel geholpen. Hij gaf regelmatig allerlei aanwijzigingen voor het acteren." Toch is Bart niet van plan om beroepsacteur te worden. "Ik voel toch veel meer voor de sport, voetballen, afstand lopen, zaalhandbal."

Natuurlijk willen we ook weten of het acteren zijn leven veranderd heeft. "Op school krijg ik wel vaak de brug-piepers achter mijn kont aan," zegt Bart. "Vooral die kleine meisjes uit de eerste klas vallen nogal op me. Ik denk wel dat dat door de televisie komt."

De film Thomas en Senior op het spoor van Brute Berend is erg leuk voor kinderen tussen de zes en veertien jaar, een lekker gek verhaal met veel spannende momenten. Zowel naar de televisieserie als naar de bioscoopfilm zijn boeken gemaakt. Bovendien is er nog het boek De sage van Brute Berend dat in de bioscoopfilm een belangrijke rol speelt. Niemand hoeft zich dus te vervelen tijdens de komende feestdagen.

MAARTEN VAN ROOIJEN


Thomas en Senior goed in bioscoop
Leeuwarder Courant, 31 januari 1986.

Oud-Sneker Karst van der Meulen sloeg tijdens de zomervakantie van 1984 twee vliegen in een klap. Hij werkte tegelijkertijd aan een tv-serie (voor de NCRV) en aan een speelfilm met als hoofdpersonen Thomas en Senior. De eerste is een scholier die zich wat eenzaam voelt, nadat hij met zijn ouders naar een andere plaats is verhuisd; de tweede is een wat brommerige oude heer, vader van de locale politiechef, die zich verveelt.
Thomas (Bart Steenbeek) en Senior (Lex Goudsmit) vonden elkaar voor de tv in een geheimzinnig avontuur rond de schatten van een Egyptisch koningsgraf. In de bioscoopfilm wordt deze lijn voortgezet. De jongen dreigt aanvankelijk zijn oude vriend wat uit het oog te verliezen, wanneer de school eenmaal begonnen is. Beiden zijn daar niet zo gelukkig mee. Thomas plaatst daarom een contactadvertentie, terwijl Senior na de vondst in een slooppand van een oud scheepsmodel speculeert op de zin voor avontuur van zijn vriend.
Goudsmit stopt een zelf gefabriceerd document in het schip, met aanwijzingen voor de vindplaats van de schatkaart van de eertijds beruchte piraat Brute Berend. Thomas is direct geïnteresseerd, maar - en daar had Senior niet op gerekend - betrekt er zijn schoolvriendjes bij. Daarmee worden ontwikkelingen in gang gezet, die de betrokkenen niet meer in de hand hebben.
De krant en het Jeugdjournaal (in de persoon van Leonie Jansen) besteden aandacht aan de schatzoekers. Een 		hysterische reclameman (een fraaie rol van Jerome Reehuis) ziet een gat in de markt, dat hij denkt te vullen met allerlei Brute Berend-artikelen. En de wetenschapper uit de tv-serie (Henk van Ulsen) ruikt een nieuw avontuur en verliest daarvoor graag zijn geleerde reserves uit het oog.
Bovendien duikt er nog een drietal bandieten op die de geschiedenisleraar van Thomas om duistere redenen onder druk zetten. Kortom, Karst van der Meulen en zijn scenarioschrijver Piet Geelhoed halen heel wat overhoop. Ze slagen er dan ook niet in om alle draden uit het verhaal te ontwarren. Maar dat zal de jeugd een zorg zijn, denken we.
Qua thematiek - jacht op een piratenschat - doet deze film denken aan The Goonies. Maar waar Spielberg en de zijnen het zochten in spektakelwerk, bleven Van der Meulen en Geelhoed dicht bij de belevingswereld van de jeugd. Want wat Thomas en Senior en hun vriendjes beleven, dat zou hen best ook kunnen overkomen, nietwaar?
Karst van der Meulen staat in ons land in dit genre echt op een eenzame hoogte. De afgelopen jaren heeft hij bewezen, dat hij voor kinderen 'volwassen' onderwerpen niet uit de weg gaat. Met zijn Thomas en Senior- produkties toont hij aan ook herkenbare en leuke avonturen te kunnen verfilmen. Wie de tv-serie gevolgd heeft, mag daarom zeker niet de bioscoopfilm rond de al dan niet verzonnen Brute Berend missen.
WIM VERVOORT


Trouw, 9 augustus 1986.

Karst van der Meulen - De Nederlandse jeugdfilm "Thomas en Senior op het spoor van brute Berend" van Karst van der Meulen is op het zestiende internationale festival van kinder- en jeugdfilms in het Italiaanse Gifoni bekroond met twee hoofdprijzen. De ene prijs was die voor de beste film, beschikbaar gesteld door het Italiaanse ministerie van buitenlandse zaken, de andere die voor de beste acteur: Ragnar Koot.


Nederlandse
jeugdfilm
bekroond
in Italië
Telegraaf, 9 augustus 1986.

NIEUWEGEIN, zaterdag

De Nederlandse jeugdfilm "Thomas en Senior op het spoor van brute Berend" van Karst van der Meulen is op het 16e internationale festival van kinder- en jeugdfilms van 26 juli tot 3 augustus in het Italiaanse Gifoni bekroond met twee hoofdprijzen.
De ene prijs was die voor de beste film, beschikbaar gesteld door het Italiaanse ministerie van buitenlandse zaken.
De andere hoofdprijs, voor de beste acteur, ging naar Ragnar Koot, voor zijn spel in deze film.


'Thomas en Senior' bekroond
Gooi & Eemlander, 9 augustus 1986.

NIEUWEGEIN (ANP) - De Nederlandse jeugdfilm "Thomas en Senior op het spoor van brute Berend" van Karst van der Meulen is op het 16e internationale festival van kinder- en jeugdfilms van 26 juli tot 3 augustus in het Italiaanse Gifoni bekroond met twee hoofdprijzen. Dit heeft Gofilex Film BV in Nieuwegein gisteren meegedeeld.
De ene prijs was die voor de beste film, beschikbaar gesteld door het Italiaanse ministerie van buitenlandse zaken.
De andere hoofdprijs, voor de beste acteur, ging naar Ragnar Koot, voor zijn spel in deze film.
Volgens Gofilex Film is het festival van kinder- en jeugdfilms in Giffoni één van de meest toonaangevende van Europa kan worden beschouwd als de tegenhanger van het filmfestival van Venetië, op het gebied van kinderfilms.
"Thomas en Senior op het spoor van brute Berend" heeft met kerst veel succes in een groot aantal Nederlandse theaters gelopen, aldus Gofilex.